Een volgens allerlei klassieke schrijvers gefrustreerd man was de verarmde patriciër Lucius Sergius Catilina. Virgilius dichtte hem Sergestus, de reisgenoot van Aeneas, als voorvader toe, maar desalniettemin had de familie sinds 380 v. Chr. geen consul meer afgeleverd. In het boekje 'De kleine samenzwering van Catilina' schetst Fik Meijer aan de hand van de vier 'Catilinarische redevoeringen' van Cicero een beeld van Catilina. "O Tempora, o mores!", oftewel "In wat voor tijd, in wat voor wereld leven we?", articuleert de moraalridder Cicero zijn beschuldiging. Het is vooral interessant dat Catilina zijn macht probeerde te vestigen door zich als ware populist te wenden tot de ontevredenen uit alle lagen van de bevolking. Zijn leuze was 'herverdeling van grond en algehele schuldendeling'. Niet echt een programma om vermogende senatoren mee te lijmen. Op bovenstaande fresco van Cesare Maccari uit 1880 wordt hij door Cicero beschuldigd. Vervolgens vlucht hij naar Manlius in Etrurië en kort daarop naar Faesulae, sinds enige tijd zijn uitvalsbasis. Bij Pistoria wordt hij op de vlucht met zijn manschappen in januari 62 verslagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten